کلاس انتزاعی عمومی EmbeddingResult
نتایج جاسازی یک مدل را نشان می دهد. معمولاً در نتیجه برای کارهای جاسازی استفاده می شود.
سازندگان عمومی
روش های عمومی
| استاتیک Embedding Result | |
| استاتیک Embedding Result | createFromProto (Proto EmbeddingsProto.EmbeddingResult) یک شی EmbeddingResult از یک پیام پروتوباف ERROR(/EmbeddingsProto.EmbeddingResult) ایجاد می کند. |
| فهرست چکیده < جاسازی > | تعبیه ها () نتایج جاسازی برای هر سر مدل. |
| چکیده اختیاری < طولانی > | timestampMs () مهر زمان اختیاری (بر حسب میلی ثانیه) شروع تکه داده مربوط به این نتایج. |
روش های ارثی
سازندگان عمومی
عمومی Embedding Result ()
روش های عمومی
عمومی ایستا EmbeddingResult ایجاد ( فهرست < جاسازی > جاسازی ها، اختیاری < طولانی > مهر زمان)
یک نمونه EmbeddingResult ایجاد می کند.
مولفه های
| تعبیه ها | لیستی از اشیاء Embedding حاوی جاسازی برای هر سر مدل. |
|---|---|
| timestampMs | مُهر زمان اختیاری (بر حسب میلی ثانیه) شروع تکه داده مربوط به این نتایج. |
عمومی استاتیک EmbeddingResult createFromProto (EmbeddingsProto.EmbeddingResult proto)
یک شی EmbeddingResult از یک پیام پروتوباف ERROR(/EmbeddingsProto.EmbeddingResult) ایجاد می کند.
مولفه های
| پروتو | پیام پروتوباف ERROR(/EmbeddingsProto.EmbeddingResult) برای تبدیل. |
|---|
چکیده عمومی اختیاری < Long > timestampMs ()
مهر زمان اختیاری (بر حسب میلی ثانیه) شروع تکه داده مربوط به این نتایج.
این فقط برای تعبیه استخراج در سری های زمانی (مثلاً جاسازی صوتی) استفاده می شود. در این موارد استفاده، مقدار داده‌ای که باید پردازش شود ممکن است از حداکثر اندازه‌ای که مدل می‌تواند پردازش کند بیشتر شود: برای حل این مشکل، داده‌های ورودی به چند تکه تقسیم می‌شوند که از مُهرهای زمانی مختلف شروع می‌شوند.